در افق غروب، جادوی خورشید رنگ‌ها را به آسمان می‌بخشد. گویی آسمان دلبرانه با زمین وداع می‌کند و سرخی عشق را بر پرده‌ی شب نقش می‌زند.
این لحظه‌های گذرا، رازهایی از عالم عشق و معنا و معرفت را در خود نهفته دارند؛ زمانی که دل‌ها به سکوت طبیعت گوش می‌سپارند و هر رنگ به زبان دل سخن می‌گوید.
غروب، نمادی از پایانی است که در دل خود آغازی نو می‌پروراند؛ چون عشق حقیقی که هرگز پایان نمی‌پذیرد و در هر لحظه‌ای که می‌گذرد، بذرهای امید و وصال را می‌کارد.
در این لحظات روح‌انگیز، زمان متوقف می‌شود و انسان به درک عمیق‌تری از وجود و زیبایی پی می‌برد.

زندگی زیباست

ارادتمند
امیر مهرداد خسروی