حافظ شیرازی، ستاره‌ای است در آسمان ادب پارسی که نورش هرگز خاموش نخواهد شد.

او با واژه‌های جادویی خود، دل‌ها را به بازی می‌گیرد و جان‌ها را به سفر معنوی می‌برد.

اشعارش چون آیینه‌ای، حقیقت زندگی را بازتاب می‌دهد؛
گاه از عشق سخن می‌گوید که دل را می‌سوزاند و جان را روشن می‌کند،
گاه از عرفان و رازهایی که در پرده‌های ناپیدا نهفته‌اند.

حافظ، شاعر سروده های دلنشینی است که زمان را به بازی می‌گیرد،
و با هر بیت از غزل‌هایش، چون نسیمی بر جان عاشقان می‌وزد.

او رازهایی را در دل کلمات پنهان می‌کند که تنها با دل شنیدن ، می‌توان به ژرفای آن‌ها دست یافت.

حافظ شیرازی، شاعر ازلی است که همیشه در جان‌های تشنه حقیقت و عشق زنده خواهد ماند.
این نگینِ درخشانِ ادب پارسی، در میان دیوان‌های شعر، با نغمه‌ای شیرین و روح‌افزا می‌درخشد.
او شاعری است که جانش به آسمانِ عشق پیوسته و هر بیتش، دریچه‌ای به سوی عرفان و حقیقت است.
در دل هر غزل او، آوای شورانگیز عشق به خدا و انسانیت موج می‌زند و با هر مصرع، خواننده را به سفری درونی دعوت می‌کند؛
سفری به‌سوی روشنایی و درک معنای هستی.

حافظ با ظرافتی بی‌مانند، اندیشه‌های بلند را در جام واژگان ریخته و به مخاطب هدیه می‌دهد.
او آیینه‌ای است که در آن، گذر روزگار و چهره‌ هزار رنگ زندگی را به تماشا می‌نشینی؛ و با هر نگاهی، جانت را سرشار از آرامش و عشق می‌کند.
شعر او همچون نسیم لطیف است که بر دل‌ها می‌وزد و زمزمه‌اش، همچون بارانی از نور، تاریکی‌ها را می‌شوید.
در هر بیت از دیوانش، حافظ به ما می‌آموزد که زیبایی در سادگی است،
که عشق و معرفت،
راه روشن زندگی است.
او همواره با لبخند دلنشینش، در آسمان ادبیات ایران به‌سان خورشیدی تابان می‌درخشد و روح‌ها را به سوی معنویت و عشق راستین راهنمایی می‌کند.

روز بزرگ است حافظ فرخنده باد
ارادتمند
امیر مهرداد خسروی