خطبه ۱۲۸ نهج‌البلاغه یکی از خطبه‌های مهم حضرت امام علی (ع) است که به موضوع علم غیب و آگاهی از امور آینده می‌پردازد. در این خطبه، امام علی (ع) به مسأله علم غیب اشاره می‌کند و تصریح می‌فرماید که علم غیب به طور مطلق مخصوص خداوند است و هیچ‌کس جز او به همه امور غیب آگاه نیست. با این حال، امام در این خطبه توضیح می‌دهد که برخی اطلاعات از آینده و وقایع خاص ممکن است به وسیله پیامبران و امامان به آنها داده شود، اما این علم به شکل محدود و در چارچوب اراده و حکمت الهی است.

امام علی (ع) در بخشی از خطبه، با اشاره به اتفاقات آینده، بیان می‌کند که برخی از علوم را به او داده‌اند که از بسیاری از وقایع، قبل از وقوع آنها آگاه است. با این حال، ایشان تأکید می‌کند که این علم را به اذن خدا دارد و این امر نباید با علم غیب مطلق الهی اشتباه گرفته شود.

نکته مهمی که امام علی (ع) در این خطبه بیان می‌فرماید، این است که داشتن این گونه اطلاعات، به معنای تسلط بر همه امور نیست و خداوند متعال است که مالک و عالم مطلق همه چیز است. ایشان همچنین اشاره می‌کند که افشای تمام این اطلاعات ممکن است به مصلحت نباشد و گاه بر اساس حکمت الهی برخی امور پوشیده می‌ماند.

ارادتمند
امیر مهرداد خسروی

#نهج_البلاغه